ระบบสารสนเทศงานวิจัย สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

กลยุทธ์การปรับตัวเพื่อความอยู่รอดจากสถานการณ์ การระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของผู้ประกอบการโอทอปในประเทศไทย

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ศุภฤกษ์ ธาราพิทักษ์วงศ์

คณะวิทยาการจัดการ

คำสำคัญ :

โคโรนา 2019 ผู้ประกอบการโอทอป ตัวแบบพิบัติเชิงสัดส่วนค็อกซ์ Corona 2019 OTOP Entrepreneurship Cox proportional hazard model

เลขทะเบียน :

1618-65-MGT-CMRU

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษากลยุทธ์การปรับตัวเพื่อความอยู่รอดจากสถานการณ์การระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของผู้ประกอบการโอทอปในประเทศไทย โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลยุทธ์การดำเนินธุรกิจของผู้ประกอบโอทอปในช่วงสถานการณ์การระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) และพยากรณ์ความน่าจะเป็นที่ผู้ประกอบการธุรกิจท่องเที่ยวปรับตัวทำให้อยู่รอดจากสถานการณ์ฯ ด้วยตัวแบบพิบัติเชิงสัดส่วนค็อกซ์ จากการเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ประกอบการโอทอปในประเทศไทย จำนวน 475 ราย และนำข้อมูลมาทำการศึกษาปัจจัยสนับสนุนและยับยั้งการอยู่รอดของธุรกิจในช่วงการระบาดใหญ่ของโคโรนาไวรัส โดยใช้แบบจำลองอันตรายตามสัดส่วนของ ค็อกซ์ จากนั้นจึงใช้ตัวประมาณ Kaplan-Meier เพื่อประมาณความน่าจะเป็นในการอยู่รอดของธุรกิจของพารามิเตอร์ที่สำคัญแต่ละรายการตลอดช่วงการอยู่รอด

ผลการวิจัยพบว่า ผู้ประกอบการโอทอปธุรกิจอาหารและเสื้อผ้ามีโอกาสรอดชีวิตสูงกว่าผู้ประกอบการโอทอปกลุ่มสมุนไพรที่ไม่ใช่อาหาร ผู้ประกอบการโอทอปธุรกิจอาหารและเสื้อผ้ามีโอกาสอยู่รอดมากกว่าผู้ประกอบการโอทอปกลุ่มสมุนไพรที่ไม่ใช่อาหาร ในทางกลับกันผู้ประกอบการโอทอปที่มียอดขายต่อปีต่ำกว่า 1 ล้านบาท ยอดขายต่อปี 1-5 ล้านบาท และยอดขายต่อปี 6-10 ล้านบาท มีโอกาสรอดน้อยกว่าผู้ประกอบการโอทอปที่มียอดขายต่อปีมากกว่า 20 ล้านบาท นอกจากนี้ เรายังพบว่าหากดำเนินธุรกิจในช่วงโควิด-19 ผู้ประกอบการโอทอปที่มีความเสี่ยงต่ำและปานกลางมีโอกาสรอดชีวิตสูงกว่าผู้ประกอบการโอทอปที่มีความเสี่ยงสูงจนต้องปิดกิจการ นอกจากนี้ผู้ประกอบการโอทอปที่พึ่งพารายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติ ร้อยละ 25-50 มีสัญญาณติดลบโดยมีอัตราส่วนความเป็นอันตราย 0.3394 แสดงว่ามีโอกาสล้มเหลวน้อยกว่าที่พึ่งพามากกว่า ร้อยละ 75 กล่าวคือมีโอกาสรอดของผู้ประกอบการโอทอปที่พึ่งพารายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติมากกว่า ร้อยละ 75 ลดลง ร้อยละ 66.06 (1-0.3394) เมื่อเทียบกับระดับของธุรกิจที่พึ่งพารายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติ ร้อยละ 25 -50 อย่างไรก็ตามผู้ประกอบการโอทอปที่พึ่งพารายได้จากนักท่องเที่ยวในประเทศน้อยกว่าร้อยละ 25 มีโอกาสล้มเหลวมากกว่าผู้ประกอบการที่พึ่งพารายได้จากแหล่งนี้มากกว่าร้อยละ 75 ในขณะเดียวกันผู้ประกอบการโอทอปที่มีส่วนประกอบนำเข้าหรือส่งออกเพียงอย่างเดียวมีโอกาสรอดสูงกว่าผู้ประกอบการที่มีส่วนประกอบทั้งสองในห่วงโซ่อุปทานที่ ในด้านการจัดการแรงงาน พบว่า โอกาสที่ผู้ประกอบการโอทอปจะเผชิญกับความล้มเหลวลดลงร้อยละ 5.12 เมื่อลดคนงาน 1 คน

ในส่วนของผลการออกมาตรการช่วยเหลือทางการเงินของรัฐบาลในช่วงการแพร่ระบาดของสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำ (Soft Loan) ดอกเบี้ยร้อยละ 2 และการพักชำระหนี้ 6 เดือน ลดหย่อนภาษีสำหรับธุรกิจที่ยังคงจ้างพนักงานทั้งหมด ลดเงินสมทบกองทุนประกันสังคมสำหรับลูกจ้างและนายจ้าง ผ่อนคลายการยื่นภาษีส่วนบุคคลและภาษีธุรกิจ การลดอัตราภาษีหัก ณ ที่จ่ายจากบริการการขยายระยะเวลาการชำระภาษีเงินได้ (เช่น ภาษีมูลค่าเพิ่ม) และภาษีสรรพสามิต พบว่า ผู้ประกอบการโอทอป ที่เข้าร่วมโครงการข้างต้นสามารถลดโอกาสล้มเหลวได้ถึง ร้อยละ 71.81, 50.63, 59.36, 79.4, 20.18 และ 68.52 (สอดคล้องกับอัตราส่วนความเป็นอันตราย 0.2819, 0.4937, 0.4064, 0.2060, 0.7982, 0.3148) เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ไม่เข้าร่วมใดๆ นอกจากนี้ กลยุทธ์ทางธุรกิจในการรับมือกับโควิด-19 ทั้งในรูปแบบการปรับรูปแบบการดำเนินงาน การเพิ่มและ/หรือเปลี่ยนสายผลิตภัณฑ์และบริการเพื่อตอบสนองความต้องการที่เปลี่ยนแปลงไปในช่วงที่โคโรนา 2019 แพร่ระบาด แสดงให้เห็นถึงค่าสัมประสิทธิ์เชิงบวก ซึ่งบ่งชี้ว่ากลยุทธ์เหล่านี้เป็นอุปสรรคต่อการทำธุรกิจ การอยู่รอด ในทางกลับกัน กลยุทธ์การเพิ่มช่องทางการเข้าถึงลูกค้าผ่านช่องทางออนไลน์และโซเชียลมีเดีย การลดเงินเดือนพนักงานกลับมีสัญญาณเชิงลบ กล่าวคือ ความล้มเหลวของผู้ประกอบการโอทอป ลดลง ร้อยละ 78.82 และ ร้อยละ 53.41 (สอดคล้องกับอัตราส่วนอันตรายของ 0.2118 และ 0.4659) ตามลำดับ เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ปรับธุรกิจในช่วงการระบาดของโคโรนา 2019

Abstract

This research aims to study OTOP operators' strategies for survival from the outbreak of the Coronavirus Disease 2019 in Thailand. The objective is to study the business strategies of OTOP operators during the outbreak of Coronavirus 2019 (COVID-19) and to forecast the probability that tourism business operators adapt to survive the situation. with the Cox proportional catastrophe model From collecting data from 475 OTOP operators in Thailand and using the data to study factors that support and deter business survival during the coronavirus pandemic. The Cox proportional hazards model was then used and Kaplan-Meier estimators were then used to estimate the business survival probabilities of each critical parameter over the survival period.

The results showed that Food and clothing OTOP entrepreneurs have a higher chance of survival than non-food herbal OTOP entrepreneurs. OTOP entrepreneurs in the food and clothing business have a better chance of survival than non-food herbal OTOP entrepreneurs. On the other hand, OTOP operators with annual sales of less than 1 million baht, annual sales of 1-5 million baht, and annual sales of 6-10 million baht have less chances of survival than OTOP operators. year with annual sales of more than 20 million baht. OTOP operators with low and medium risks have a higher chance of survival than high-risk OTOP operators that must close their businesses. In addition, 25-50 percent of OTOP operators who rely on income from foreign tourists have a negative signal with a hazard ratio of 0.3394, indicating that there is a 75 percent less chance of failure than those who rely on them, meaning they have a chance of survival. of OTOP entrepreneurs who rely on income from foreign tourists more than 75 percent, a decrease of 66.06 percent (1-0.3394) compared to the level of businesses that rely on income from foreign tourists 25 -50 percent. OTOP operators that rely on less than 25 percent of their income from domestic tourists are more than 75 percent more likely to fail than those that rely on this source of income. Importing or exporting alone has a higher chance of survival than those with both components in the supply chain. In terms of labor management, it was found that the chance that OTOP operators will face failure was reduced by 5.12 percent when cutting one worker.

As for the results of the government's financial assistance measures during the soft loan epidemic, 2 percent interest and a 6-month debt moratorium, tax relief for businesses that still employ all employees. Reduce social security contributions for employees and employers. Relaxation of filing personal and business taxes The reduction of the withholding tax rate from the service of extending the period of payment of income tax (such as VAT) and excise tax found that OTOP operators Participating in the above project can reduce the likelihood of failure by 71.81, 50.63, 59.36, 79.4, 20.18 and 68.52 (corresponding to the hazard ratio 0.2819, 0.4937, 0.4064, 0.2060, 0.7982, 0.3148) compared to the group that Do not participate in any business strategy in dealing with COVID-19. Both in the form of adjusting the operating style Adding and/or replacing product lines and services to meet changing needs during the Corona 2019 pandemic shows a positive coefficient. This indicates that these strategies are impediments to business survival. The reduction of employee salaries showed negative signs, that is, the failure of OTOP operators decreased by 78.82% and 53.41% (corresponding to the hazard ratio of 0.2118 and 0.4659), respectively, compared to those who did not. Business during the Corona 2019 pandemic.

ไฟล์งานวิจัย

5 18 ส.ค. 2565