
ระบบสารสนเทศงานวิจัย สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
Research Information System(RIS)
ปัญหาการออกเสียงพยัญชนะภาษาอังกฤษในระดับคำของผู้เรียนกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงสะกอ
อาจารย์อัมพวรรณ อิ่มเอมทรัพย์
วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน
คำสำคัญ :
เลขทะเบียน :
730-59-MAE-NRCT
บทคัดย่อ
ความสามารถในการออกเสียงสามารถส่งผลกระทบต่อผู้พูดได้ การออกเสียงได้อย่างถูกต้องและชัดเจน จะช่วยให้ผู้รับสารเข้าใจสารได้อย่างง่ายดาย (Carruthers,2007) อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองหรือในฐานะภาษาต่างประเทศนั้น การออกเสียงภาษาอังกฤษถือได้ว่าเป็นปัญหาสำคัญประการหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มผู้เรียนที่มีระบบภาษาที่แตกต่างจากภาษาอังกฤษ ภาษากะเหรี่ยงจัดอยู่ในกลุ่ม Tibeto-Burman ซึ่งเป็นกลุ่มเสียงในตระกูล Sino-Tibetan (Benedict, 1972) ถูกใช้อย่างแพร่หลายในกลุ่มชาวกะเหรี่ยงทั่วโลกราว 1,480,000 คน (Ethnologue, 2018) ในประเทศไทยพบว่ามีกลุ่มคนชาติพันธุ์กะเหรี่ยงอาศัยอยู่คิดเป็นร้อยละ 4.793 ของจำนวนประชากรชาวเขาในประเทศไทย ในจังหวัดแม่ฮ่องสอน กลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงสะกอเป็นกลุ่มประชากรที่มีจำนวนมากที่สุดของจังหวัด (สำนักงานจัดวัดแม่ฮ่องสอน, 2554) จึงทำให้การเรียนการสอนภาษาอังกฤษในโรงเรียนต่าง ๆเป็นไปได้ไม่ง่ายมากนัก เนื่องด้วยความแตกต่างของระบบภาษา ด้วยเหตุนี้ผู้วิจัยจึงได้ทำการศึกษาปัญหาการออกเสียงภาษาอังฤษในระดับคำของผู้เรียนชาติพันธุ์กะเหรี่ยงสะกอในแม่ฮ่องสอน เพื่อเป็นข้อมูลและแนวทางในการจัดการเรียนการสอนที่เหมาะสม จากการศึกษาพบว่า ผู้เรียนกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงมีปัญหาในการออกเสียง /g/, /z/, /v/, /θ/, /ð/ และ /tʃ/ มากที่สุดเมื่อพยัญชนะเหล่านี้ปรากฏทั้งในตำแหน่งพยัญชนะต้นและพยัญชนะท้าย และมีปัญหาในการออกเสียง /b/, /ʒ/, /dʒ/ มากที่สุดเมื่อพยัญชนะเหล่านี้ปรากฏอยู่ท้ายคำ ซึ่งมีสาเหตุมาจากการไม่ปรากฏของเสียงเหล่านี้ในระบบเสียงที่หนึ่ง หรือระบบเสียงภาษากะเหรี่ยงสะกอ อย่างไรก็ตามผู้วิจัยพบว่า ผู้เรียนมักจะใช้วิธีการแทนที่เสียงภาษาอังกฤษที่เป็นปัญหาด้วยเสียงในภาษากะเหรี่ยง หรือ ภาษาไทยที่ง่ายต่อการออกเสียงมากกว่า หรือมีความคล้ายคลึงกันกับเสียงในภาษาอังกฤษ
Abstract
Speakers can be affected by their pronunciation competence. If speaker can speak accurately and clearly, audiences will be able to understand the information effortlessly (Carruthers, 2007). For English language learner as second language or foreign language, pronunciation is one of main problem occurrence especially in whose language system differs from English language system. Karen language is a branch of the Tibeto-Burman subfamily of the Sino-Tibeto language (Benedict, 1972). It’s used by 1,480,000 people around the world. (Ethnologue, 2018). In Thailand, Karen people are around 4.793 percent of hill tribe people living in Thailand. (Maehongson Provincial Office, 2011). The teaching and learning English language in school, therefore, is not very effective and comfortable due to the language differences. This study aimed at investigate the pronunciation problems among Sgaw Karen students of Maehongson to gain information for preparing and developing the effective language teaching method. The study found that the problematic sound of Sgaw Karen students were /g/, /z/, /v/, /θ/, /ð/ and /tʃ/ when these sounds appeared both at initial and final position of words. The /b/, /ʒ/, /dʒ/ were the most problematic sounds when they occurred at final position of words. It was because those sound did not occur in Sgaw Karen sound system. The study also found that in order to pronounce those problematic sounds, Sgaw Karen student tend to substitute those difficult sounds with the easier or familiar sound from their first language or for Thai language sound.
ไฟล์งานวิจัย
อยู่ในระหว่างการปรับปรุงเนื้อหา314 12 ต.ค. 2561

สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.)
196 Paholyotin Rd., Chatuchak, Bangkok 10900
0-2561-2445